Светлый фон
Elert W.

Ermoni V. De Leontio Byzantino et de ejus doctrina christologica, Paris, 1895.

Ermoni V.

Evans D. B. Leontius of Byzantium. An origenist Christology (Diss.). Cambridge; Mass. 1966. Резюме см. в Harvard Theological Review, 59 (1966). P. 444; публикация: Washington, 1970 (см. также: Revue dἩistoire Ecclésiastique, 66 (1971). P. 977–985).

Evans D. B.

Idem. Leontius of Byzantium. An origenistic Christology, Dumbarton Oaks Studies, 13, 1970 (см. также: Muséon 84 (1971). P. 553–560 и Byzantinische Zeitschrift, 66(1973). P. 95–99).

Idem.

Idem. Leontius and Dionysius the Areopagite // Byzantine Studies, 7 (1980). P. 1–34.

Idem.

Von Funk F. X. Review of Friedrich Loofs, Leontius von Byzanz, etc. // Theologische Quiarialschrift, 70 (1888). S. 316–319.

Von Funk F. X.

Georg A. Studien zu Leontius (Diss.). München. 1902.

Georg A.

Glaizolle G. Un empereur théologien: Justinien. Lyons, 1905.

Glaizolle G.

Gockel M. A Dubious Christological Formula? Leontius of Byzantium and the Anhypostasis-Enhypostasis Theory // Journal of Theological Studies, 51 (2000). P. 515–532.

Gockel M.

Grabe J. E. Specilegium sanctorum patrum et haereticorum seculi post Christum natum I, II, III. Oxford, 17002.

Grabe J. E.

Gray P. T. R. The defence of Chalcedon in the East (451–553). Leiden 1979.