Светлый фон

Андрэй Латыголец Дні без лета

Андрэй Латыголец

Дні без лета

Усе правы абаронены. Ніякая частка гэтага выдання не падлягае адлюстраванню, капіяванню, захаванню ў базах дадзеных альбо пошукавых сістэмах, распаўсюджванню любымі магчымымі сродкамі і спосабамі без папярэдняга пісьмовага дазволу выдавецтва.

Усе правы абаронены. Ніякая частка гэтага выдання не падлягае адлюстраванню, капіяванню, захаванню ў базах дадзеных альбо пошукавых сістэмах, распаўсюджванню любымі магчымымі сродкамі і спосабамі без папярэдняга пісьмовага дазволу выдавецтва.

 

© Латыголец, А., 2020

© Афармленне і распаўсюджванне e-book.

ТАА «Электронная кнігарня», 2020

Мне сніўся сон. Ці праўда ў ім была? Пагасла сонца яснае, а зоры Блукалі ў цемры космасу без промняў; Навослеп зледзянелая зямля Гайдалася ў бязмесячнай прасторы; Світальны час ёй не прынёс відна…

Аб’ектыў камеры праціраюць анучкай. Чуваць гук трэння, які звычайна выклікае дрыжыкі па ўсім целе. Потым пачынаюць невыразна вымалёўвацца абрысы твару. Гэта хлопец. Рэзкасць на нулі, аднак ён спрабуе круціць зум, каб наладзіць параметры здымкаў.

– Ты ўжо здымаеш? – за кадрам дзявочы голас.

– Ага, зараз толькі знайду неабходныя налады, – адказвае хлопец.

Рэзкасць мяняецца, і некаторы час у аб’ектыве наогул немагчыма нічога разабраць.