Светлый фон

Юлалі

Упершыню надрукаваны ў нью-ёркскім часопісе American Revue у 1845 годзе. Імя Eulalie (Юлалі) многія даследчыкі лічаць варыянтам імені Ulalume (Улялюм), такім чынам яднаючы два вершы ў адну гісторыю.

Астарта – грэцкае гучанне імені Іштар, багіні ўраджайнасці і пачуццёвага кахання, таксама часам атаясамлівалася з поўняй.

Астарта

Лінор

Лінор

Верш узнік як перапрацоўка ранняга верша «Пэан» (1831). Апошні варыянт «Лінор» датуецца 1849 годам.

Крумкач

Крумкач

Самы вядомы верш Э. По ўпершыню быў надрукаваны 29 студзеня 1845 году ў газеце Evening Mirror і адразу ж займеў неверагодны поспех. Падрабязна гэты верш разглядаецца аўтарам у артыкуле «Філасофія кампазіцыі».

Галаадскія горы – Галаад (альбо Гілеад), гістарычная вобласць у Старажытным Ізраілі на ўсходнім беразе ракі Іярдан.

Галаадскія горы

Да Ф***

Да Ф***

Першы варыянт верша напісаны ў 1835 годзе, у тым жа годзе надрукаваны ў часопісе Southern Literary Messenger пад назвай «Да Мэры» (магчыма, верш адрасаваны Мэры Ўіндэры, сяброўцы Э. Ройстэр). У 1845 годзе верш быў пераадрасаваны Ф. С. Осгуд.

Улялюм

Улялюм

Упершыню верш быў надрукаваны ў снежні 1847 года ў ньюёркскім часопісе American Revue, але шліфаваўся аўтарам да 1849 году. Верш часта друкуецца і перакладаецца паводле версіі, дзе адсутнічае апошняя страфа.

Абэр, Ўір, Яанэк – у дадзеным вершы По стварае сваю ўласную жахлівую міфалогію і геаграфію іншага свету – лес Ўір з прывідамі і вупырамі, вулканічная гара Яанэк і горнае возера Абэр. Некаторыя даследчыкі звязваюць назву Абэр з імем французскага кампазітара Даніэля Франсуа Абэра (1782–1871), чый балет «Возера феяў» карыстаўся папулярнасцю ў часы Эдгара По, а назву Ўір – з імем амерыканскага мастака Роберта Ўолтэра Ўіра (1803–1889), аўтара шматлікіх замалёвак даліны ракі Гудзон.

Абэр, Ўір, Яанэк